Altijd al heb ik geweten dat ik leerkracht wilde worden. Maar toen ik eindelijk juf Laura was, begon er iets te knagen. Ik miste iets. Ik haalde er niet de voldoening uit die ik er uit hoopte te halen. Ik herkende mezelf niet meer. Hoe kon dat nu? Ik wilde leerkracht worden, dat wist ik zeker. Wat was er dan aan de hand?
Ik ging ten rade bij mezelf en ging op zoek naar waar dit vandaan kwam.
Een heuse zoektocht maar ik vond antwoorden.
Waar het begon
Een echte vakantiejob was niet aan mij besteed. Liever verdiende ik wat centjes door iets te doen wat ik graag deed. Voor mij was dat babysitten en zwemles geven. Bezig zijn met kinderen, daar werd ik blij van.
De volgende logische stap was dan ook dat ik iets zou studeren waar ik met kinderen kon bezig zijn. Zo begon ik aan de studie voor leerkracht lager onderwijs.
Tijdens mijn stages en eerste werkjaren haalde ik enorm veel voldoening uit het voor de klas staan, de kinderen iets bijbrengen en met hen bezig zijn.
Er ontbreekt iets
In scholen, in klassen, in de manier waarop er gewerkt wordt.
Heel veel aandacht gaat naar het kennen en kunnen van de kinderen. Veel minder aandacht gaat naar wie de kinderen zijn, wat ze kunnen en willen, waar ze gelukkig van worden en hoe ze zich voelen.
Want ja, als ze later iets willen bereiken in het leven is het vooral belangrijk dat ze nu goed studeren, altijd hun best doen en goede punten halen.
Ze vergeten alleen dat kinderen niet goed kunnen studeren of goede punten kunnen halen als ze zich niet goed voelen. Als ze onzeker zijn, piekeren en twijfelen aan zichzelf.
De druk die op kinderen wordt gelegd is enorm hoog. Of dat is toch wat ik ervan vind. Er wordt veel van hen verwacht. Vele kinderen vergeten wat het is om gewoon kind te zijn.
Leren en presteren. Een mooi diploma. Dat zorgt voor succes. Maar wat zijn we met een diploma als we daarnaast niet gelukkig zijn?
Wat ik zelf meemaakte in het verleden
Ik ben hier het levende voorbeeld van. Vroeger altijd een voorbeeldstudente met goede punten en rapporten. Afgestudeerd met grote onderscheiding. Alles om gelukkig te zijn maar toch was ik dat niet. Alleen liet ik dat niet zien aan de buitenwereld.
Wat er in mijn hoofd omging, daar wist zo goed als niemand van. Ik was onzeker, twijfelde altijd, vond mezelf niet goed genoeg, keek naar anderen en gaf mijn grenzen niet aan. Ik verloor mezelf helemaal uit het oog. Ik wou gewoon zijn zoals de anderen.
Mijn onzekerheid uitte zich vooral in mijn uiterlijk. Ik vond mezelf lelijk maar ook dik. Ik moest eerst dun, en mooi, worden voordat anderen mij goed genoeg vonden. Of dat dacht ik toch. Ik was er ook van overtuigd dat al mijn andere problemen opgelost zouden zijn wanneer ik zou afvallen.
Het ene dieet na het andere volgde. Tot het helemaal uit de hand liep en mijn laatste dieet eindigde in een eetstoornis. Controle over mijn gedachten, emoties en wat anderen dachten en zeiden over mij, had ik niet. Controle over wat ik wel of niet in mijn mond stak, had ik wel. Maar zo kon het niet verder gaan. Er moest iets veranderen.
Ik werd verplicht om naar een psycholoog te gaan. Daar praatte ik veel over mezelf. Zo kwam ik te weten wat er aan de hand was. Ik had geen zelfvertrouwen.
Door enkel dat te weten, veranderde er natuurlijk niets. Ik besloot aan mezelf te werken. Ik las enorm veel boeken over zelfvertrouwen, onzeker zijn, gedachten en overtuigingen.
Pas toen ik hier inzicht in kreeg en met deze thema’s en onderwerpen aan de slag ging, begon er stilletjes aan wat te veranderen. Ik stond sterker in mijn schoenen, voelde me beter en kreeg meer zelfvertrouwen.
En nu?
Alles wat je hierboven kan lezen, heeft een invloed gehad op de beslissing die ik bijna twee jaar geleden heb genomen. Zelfvertrouwen is zo belangrijk in het leven. En ik heb zo veel ervaring en kennis. Ik moest daar wel iets mee doen.
Daarom besloot ik een opleiding tot kindercoach te volgen en me om te scholen. Tijdens de opleiding voelde ik dat ik hiervoor gemaakt ben en dat dit is wat ik echt wil doen. De keuze om met meisjes te werken, is ontstaan uit mijn eigen ervaringen als meisje.
En ook nu ik kindercoach ben, steken mijn onzekerheden nog wel eens de kop op. Zeker bij de opstart van mijn eigen praktijk want niemand kon voorspellen hoe het zou lopen. Maar omdat ik weet hoe ik hier net mee moet omgaan, kan ik deze onzekerheden snel vaarwel zeggen en weet ik dat mijn gedachten niet altijd waar zijn.
Nog wat persoonlijks
Samen met mijn vriend Pieter en onze hond Leo woon ik in Tienen in een gezellig huisje. Daar vind je mij dus ook geregeld in mijn praktijkruimte.
En ook nog dit
Ik drink alleen water (ja, ook op feestjes of op restaurant)
Mijn dagelijks vieruurtje is een appel
Van opruimen word ik blij
Voor ik op restaurant ga, zoek ik de menukaart minstens drie keer op
Van onverwachte gebeurtenissen of veranderingen word ik gek
Ik heb altijd alles gehoord, ook de stilste achtergrondgeluiden
Opleidingen
– Bachelor lager onderwijs (UC Leuven)
– Jaaropleiding kindercoach (De Kunst van Kindercoaching)
– Kindertalentenfluisteraar (Luk Dewulf en Blij met mij! Academie)
– Zelfvertrouwen bij kinderen (’t Zonnekind)
– Schatgravers: gebruik en spelvormen (GlunderCompany)
– Schateiland Expeditie licentietrainer (GlunderCompany)
– Groeikampbegeleider (Tinspireert)
– Vriendenprogramma (Lenneke van der Aart)
Ben je benieuwd hoe ik jouw dochter kan helpen in de groei van haar zelfvertrouwen?
Jullie zijn altijd welkom voor een gratis kennismakingsgesprek. Tijdens dit gesprek bekijken we samen waar jouw dochter mee worstelt en vertel ik je meer over wat zij net nodig heeft en hoe ik daar mee kan helpen.
Stuur een mailtje naar info@kindercoachpraktijktoermalijn.be
Je kan ook het contactformulier invullen door hier te klikken.
Tot binnenkort!
